Het werd afgelopen maandag weer een mooie avond in het Onthaastcafé, een avond die we niet snel zullen vergeten door het verschijnen van Sint Nicolaas en Piet .
Sint begon met het maken van verontschuldigingen voor zijn late aankomst.
Hij bleek eerst bij de oude lokatie in het centrum geweest te zijn (‘ik had geen verhuisbericht gekregen’), maar was met behulp van ‘de tom poes’ en een ervaren chauffeur toch nog hier gekomen. De nieuw plek van hetO nthaastcafé vond hij heel goed gekozen ‘niet meer zo’n . . . trap ‘. Sint had een opvallend jeugdige en enthousiaste uitstraling en was streng doch rechtvaardig. Hij nam duidelijk geen blad voor de mond en dit bleef de hele avond zo.
Een voor een werden de bezoekers van het Onthaastcafé naar voren geroepen en Sint bleek heel veel te weten (hij zei op de hoogte te zijn gehouden door zg gluurpieten) – over het afgelopen jaar ‘waarin iedereen een jaar ouder is geworden, maar ik niet ‘. Sint sprak met de mensen in de stoel over hun vele mogelijkheden en talenten, zoals over kooktalent ( ’topkoks’), knutseltalent, tekentalent, legotalent, dichttalent (niet moeilijk te raden bij wie, hij kan zo dichtpiet worden’), over het terugkomen na gezondheidsproblemen (‘heel groot respect voor’) en nog veel meer. Hij had ook tegen sommigen een enkel vermanend woord (‘ik wil geen kwaad woord over Apeldoorn meer horen’), of een goed advies (‘voortaan wat beter op de autosleuteltjes passen’). Sint bleek erg geïnteresseerd in muziek en vroeg ook steeds aan de mensen in de stoel wat voor activiteiten ze volgend jaar zou willen doen in het Onthaastcafé. Jammer dat Gertie W. dit niet hoorde, hij kon deze avond niet aanwezig zijn; de ideeen voor activiteiten werden voor hem opgeschreven.
Al met al was Sint tevreden, ‘geen echt stoute kinderen hier’ : de roe was bleef ongebruikt en niemand hoefde mee naar Spanje. Hij sprak zijn waardering uit voor alles wat Zas en Yvonne voor het Onthaastcafé doen, de vrijwilligers werden bedankt en toegezongen, er werd gedanst en er was heel wat na te praten. Het bleef nog lang onrustig in het Onthaastcafé.
Gert-Jan